I яго ахапiў шалёны, нястрымны смех. Мастак нахмурыў бровы i, бачачы, што той аж заходзiцца з рогату, раптам выпалiў:

- Iдыёт!

- Iдыёт? - ускiпеў раз'юшаны пiсьменнiк. - Ды такая штука яшчэ нiкому не ўдавалася з часоў Бiксiу!..

Мастак з гордасцю агледзеў дваццаць iдэааналiтычных партрэтаў i, канчаткова пераканаўшыся, зiрнуў на свайго прыяцеля:

- Я не жартую, Глез, ты - iдыёт. У гэтых карцiнах нешта ёсць.

Уражаны пiсьменнiк вытарапiў вочы.

- Ах, вось ты як! - закрычаў ён. - Ты што, забыў, хто табе падсунуў гэты новы творчы метад?

П'ер Душ, памаўчаўшы, выпусцiў са сваёй люлькi воблака дыму i сказаў:

- Ты бачыў калi-небудзь, як цячэ рака?

Пераклад: Юрка Гаўрук