‹7 июня 1915 г.›
ОТЧИЗНА
‹1915›
ЧТО ТАМ?
‹1916›
НАСЛЕДСТВО (СПАДЧЫНА)
Ад прадзедаў спакон вякоў
Нам засталася спадчына;
Паміж сваіх і чужакоў
Яна мне ласкай матчынай.
Аб ёй мне баюць казкі-сны
Вясеньнія праталіны,
І лесу шэлест верасны,
І ў полі дуб апалены.
Аб ёй мне будзіць успамін
На ліпе бусел клёкатам
І той стары амшалы тын,
Што лёг ля вёсак покатам.
Аб ёй мне баюць казкі-сны
Вясеньнія праталіны,
І лесу шэлест верасны,
І ў полі дуб апалены.
І тое нуднае ягнят
Бляяньне-зоў на пасьбішчы,
І крык вароніных грамад
На могілкавым кладзьбішчы.
Жыве зь ім дум маіх сям'я
І сьніць зь ім сны нязводныя…
Завецца ж спадчына мая
Ўсяго Старонкай Роднаю.
‹19 сентября 1918 г.›
ПЕСНЯ
‹29 октября 1918 г.›
ПОЕ3ЖАНЕ