Поиск
Parto sesa
Alvenis jam vesper' la dua.
L' vidvino en soleca sid'
jam revas pri la gast' malfrua,
kaj tempo pasas sen rapid'.
?i ne forgesis sin sublavi
en roza akvo, la? la ?at',
kaj, por malbonon ne ekhavi,
la pi?on ?miris per pomad'.
?i grandan kacon ja ne timis,
sed tutegale, la? natur'
al Lu?ja kac' ?i ne kutimis,
do devis pensi pri sekur'.
Sed jen – sonor'! Momento ?ua!
Minuto pasis, kaj la dua, –
aperis dece kaj sen hast'
delonge atendita gast'.
Jen anta? ?i solide staris
sinjoro digna, kun impon'.
Li per drinkula baso knaris:
«Nobel' Kojonov – je dispon'!»
Li la?aspekte tute bravis:
vestita kiel vera dand',
razita glate. Kaj ne gravis
odoro de kutima brand'.
«Ho, tre agrablas vin renkonti,
pri vi cirkulas bona fam'» –
dirinte jenajn vortojn, honti
komencis la vidvino jam.
«Jes, povus mi fieri inde
pri mia povo, sen vantem',
sed, ol aliajn kredi blinde,
prefere konvinki?u mem.»
Kaj plue kun la sama senco
ekfluis la babil-torent'.
Sed ?in obsedis sola penso:
komenci fikon sen atend'.
Por ne malhelpi la babilon
Matrjona iris al la pord',
eksidis tie post ?irmilon
kaj trikas ?trumpon en bonord'.
L' vidvin' kun Lu?jo – en izolo!
Do ?i jam tremas pro ekscit',
en ?ia sango regas bolo,
pasio vokas ?in al lit'.
Kun Lu?jo en duop' sidante,
pro la avido sen rezon',
komencis ?i palpeti lante
en po?' de lia pantalon'.
Kaj sub la tu?' de ?ia mano
levi?is tuj de Lu?jo kac',
kvaza? kura?a armeano –
potenca, forta en a?dac'.
Palpinte l' kacon, tuj ekardis
vidvino, reve pri la pek',
tenere, dol?e lin rigardis,
kaj flustris softe: «Lu?jo, ek!»
Kaj jam sen?ene anta? li
demetas robon kaj babu?ojn,
nudigas bruston ?is tali',
invitas ?ui kunan ku?on.
Do anka? Lu?jo tuj ekprancis,
celante ?in kun fola strab',
kacegon sian li balancis
similan al mortiga klab',
surliten la vidvinon pu?is,
?emizon ?ian tiris sor,
per tuta korp' sur ?in ekku?is
la kacon ?ovis sen pudor'.
Eksentis la vidvin' malbonon –
kvaza? enhavus ?i timonon.
Komencis krii ?i kaj jelpi,
sanktulojn ?iujn vokis helpi.
Teruras ?ia krio gor?a –
ne a?das Lu?jo. – La?tas plor'. –
Li spiras kiel balgo for?a
kaj fikas, fikas kun fervor'!
L' parigistin' pro tia ?emo
e? perdis ma?on dum la trik'.
Kaj flustras ?i en tima tremo:
«Nu, li mortigos ?in per fik'!»
Sed post hezito dum momento,
kun ?trumpo kaj trikila par'
Matrjona kure, kvaza? vento,
rapidas al la buduar'.
Matrjona buduaren kuras –
l' vidvin' senfortas. Per falus'
penetris Lu?jo al anus'
kaj anka? bugre ?in torturas.
Por rompi la turmentajn fikojn,
Matrjona nun en maltrankvil'
jen lian pugon, jen testikojn
komencis piki per trikil'.
Ekmu?is li kiel leono,
faligis planken ?in sen vort',
per longa kaco – dra?bastono
surkape frapis ?in ?is mort'.
Sed la vidvino lertan movon
(ankora? pulsis ?ia kor')
sukcesis: kaptis la ?urovojn
de Lu?jo – kaj de?iris for.
Sed por Matrjona mavas fato:
mortigis li per kacobato
?in kvaza? mu?on, dum moment',
kaj falis mem sen viva sent'.
Перейти на страницу:
Изменить размер шрифта: