Tri jaroj da fikado forta
jam pasis son?e. Post kulmin'
sopiroj kun turmento morta
penetris koron de l' vidvin'.
Enuas anta? ?i bravuloj
kaj vane revas pri amor'.
Torentas larmoj el okuloj,
konstante premas ?in angor'.
E? en fikado ordinara
neniu kontentigis ?in:
?e unu – kaco tre vulgara,
?e l' dua – tro maldikas fin'.
?e l' tria kaco – bagatelo,
mallongas pli ol ?e lepor',
?e l' kvara – skrot', kiel barelo,
la vulvon batas ?is dolor'.
Jen plendas ?i pri la testikoj –
ka?itas, kvaza? ?e kastrit',
jen kac' tro kurtas, kvaza? spiko,
kapricoj, do – ?is infinit'.
Delonge tute ne altiras
?in, kio estis viv-ornam':
?i vane ser?as kaj aspiras
neakireblan ion jam.
Sopiras la vidvin' terure,
ne povas dormi pro konfuz'.
Dum longa tempo, malnature,
la pi?o restis ekster uz'.
Kaj jen, post rezonad' prudenta
pri sia malfeli?a spert'
l' vidvino venis al asert'
trankvila, preska? evidenta:
«Por havi el la plag' eliron
mi venu al parigistin'.
Ja ?i sukcesos, la? rutin',
kun longa kaco trovi viron.»